عبدالله از جوانان شجاع کوفه بود که به همراه مادرش از مسیحیت خارج و اسلام را برگزیدند .
طبری او را دومین شهید کربلا در روز عاشورا دانسته است .
او به همراه مادر و همسرش اموهب ، شبانه از کوفه بیرون رفته و شب هشتم محرم به سیاه امام در کربلا پیوستن .
وی در عاشورا ۱۹ سواره و ۱۶ پیاده از دشمن را کشت و بعد قطع شدن انگشتان دستش ، اسیر شد .
در حالی که همسرش ام وهب سر او را برداشته و خاك و خون از آن پاك می کرد ، غلام شمر ، او را با گرز به شهادت رساند و نخستین زن شهید در واقعه کربلا نام گرفت .
سپس به دستور عمربن سعد سر عبدالله را جدا کرده و به سوی امام پرتاب کردند . مادرش سر را به سمت دشمن پرتاب کرد و گفت چیزی که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم .
