حربن یزید ریاحی

حر از بزرگان کوفـه بـود و با پسرانش در کربـلا حـضـور داشت . او یکی از شناخته شده ترین جنگاوران آن سرزمین بود .
حر و یارانش نماز را به امام اقتدا کردند .
رفتـار حـر بـا امـام محترمانـه بـود و بـا حـرمـت نـهـادن بـه حضرت زهــرا ﷺ از پاسخگویی بـه امـام دوری می کرد .
روز عاشورا کـه امـام فریاد زد آیا فریادرسی هست که بـه فـریـاد مـارسـد ؟ حر گفت : خـود را در میان دوزخ و بهشت می بینم . من بهشت را برمی گزینم ، هرچند که مرا پاره پاره کنند و بسوزانند . آنگاه در حالیکه دست بر سر نهاده بـود بـه امـام ابراز پشیمانی کرد .
بـه اعتقـاد بـرخـی ، حـز بـه سیدالشهدا گفت : اولیـن کسـی بـودم کـه راه را بـر تـو بـسـتم ، اجـازه فرمـا نخستین شهید باشـم .
پس از شهادت ، امـام بـر سـر بالينـش فـرمـود : تـو آزادمردی ؛ همان گونـه کـه مـادرت تـو را ځـر نامید . تو در دنیا و آخـرت سـعادتمندی .
در زیارت رجبیه و ناحیه به او سلام داده شده است .